بررسی نقش معنایی پسوند-ی در ز بان فارسی

این مقاله به بررسی نقش معنایی پسوند-ی در چارچوب نظریة نمود معنایی واژی لیبر می پردازد. این نظریه با استفاده از هفت مشخّصة معنایی و یک اصل به نام اصل هم نمایگی، نقش معنایی عناصر واژی و عملکرد آنها را در فرایندهای ترکیب، اشتقاق و تغییر مقوله بررسی می کند. این نظریه برای هر عنصر واژی حتّی وندها هم یک اسکلت معنایی و یک بدنة معنایی در نظر می گیرد. نتیجة حاصل از این بررسی این است که پسوند -ی دو وند هم آوا است که هر کدام یک نقش دارد: اسم سازی و صفت سازی؛ -ی اسم ساز اسکلت معنایی [-مادّه، پویا ([  ]) ] و -ی صفت ساز اسکلت [-مادّه، ([  ]) ] را به اسکلت پایه اضافه می کند. دیگر نقش های منتسب به آنها به دلایل دیگری مانند گسترش معنایی و نیاز دنیای واقعی گویشور به عناصری و نبود وندهای لازم برای ساخت آن عناصر باعث شده که این وند برای این نقش ها هم به کار رود.